Kot , który mieszka z nami w domu bardzo zmienił swoje zachowania w stosunku do jego półdziko lub dziko żyjącego pobratymca. Codzienne obcowanie z człowiekiem spowodowało, że kot tworzy z nim niezwykle bliską więź choć zawsze na swoich warunkach, co nie każdemu właścicielowi się podoba. Ponieważ jednak naszego kota nie zmusimy do niczego, aby nasza wzajemna relacja była jak najlepsza warto poznać jego naturę, która pozostaje niezmienna mimo zmiany warunków w jakich kot żyje.

OTO KOT :
• Drapieżnik, wysoko zmotywowany do polowania . Może wydaje się nam , że mamy w domu słodką pluszową przytulankę, która marzy tylko o pełnej miseczce i pieszczotach ale nic bardziej mylnego. Warto pamiętać, że nawet kot, który urodził się w ludzkim domu i nigdy nie miał okazji polować na żywe ofiary genetycznie zaprogramowany jest jako niezwykle precyzyjnie działający myśliwy. Polowanie jest kotu koniecznie potrzebne do równowagi psychicznej – nie jest prawdą ,ze jeżeli kot jest najedzony nie będzie polował. Aby w pełni się zrealizował potrzebuje ćwiczenia całej sekwencji polowania czyli czatowania ,podkradania się dopadania i zabijania. Jeżeli nasz kot całe życie spędza w domu jesteśmy zobowiązani tak mu zorganizować życie, aby codziennie mógł praktykować polowanie- poprzez regularne zabawy – najlepiej z nami i zawsze zabawkami nigdy ręką,, obserwowanie świata za zabezpieczonym oknem lub balkonem, ewentualnie kontemplowanie życia w akwarium. Brak takich możliwości spowoduje to ,ze kot będzie próbował sobie radzić po swojemu czyli np. polować na nasze poruszające się ręce lub wystające spod kołdry nogi co spowoduje dodanie mu etykietki agresywnego albo też reagować silną frustracją wyrażaną poprzez czynności zastępcze ( np. wylizywanie się lub zjadanie niejadalnych przedmiotów).
• Zwierzę uzbrojone w zęby i pazury– nasz kot jako drapieżnik jest wyposażony w silną broń groźną także dla nas. Miedzy bajki należy włożyć co prawda opowieści o kotach przegryzającym w nocy gardło , ale zarówno kot , który zapamięta się w zabawie , a ma blisko do naszych rąk lub kot , który się czegoś przestraszy może używać swojej broni do ataku lub obrony. Aby tego uniknąć najlepiej jest nauczyć się kociej mowy ciała, aby w porę odczytywać sygnały świadczące o zbliżającym się zagrożeniu- kot w ten sposób pokazuje ,że jest zaniepokojony, rozdrażniony czy przestraszony . Zostawienie go w takim nastroju w spokoju jest najlepszym sposobem na uniknięcie poranienia. Można też skrócić mu pazurki. Nie należy też bawić się z kotem przy użyciu części własnego ciała, rozdzielać rękami walczących kotów, czy przesadzać z pieszczotami, gdy kot sygnalizuje, że ma już dosyć. Podrapaniem może skończyć się także podnoszenie kota i przytulanie go – kot takie działania może odbierać jako zagrożenie.
• Ofiara innych drapieżników– kot poluje na mniejsze od siebie ofiary , ale sam jest także ofiarą większych drapieżników. W związku z tym jest całe swoje życie czujny – ta czujność w naturalnych warunkach ratuje mu życie. Cecha ta może pozostawać także u kota domowego, którego największym profitem z życia w zamknięciu jest względnie duże poczucie bezpieczeństwa. Ponieważ kot jest istotą niezwykle wrażliwą także w warunkach domowych może czuć się jednak jakoś zagrożony – np. ze strony ludzkich i zwierzęcych współmieszkańców. Ta cecha powoduje , że często postrzegamy kota jako istotę fałszywą a przynajmniej o dwoistej naturze- w jednej chwili z mruczącego zrelaksowanego osobnika zmienia się w bestię drapiąca i gryzącą. Tu znów pomocne jest obserwowanie kota i jego mowy ciała. Zmiana nastroju najczęściej jest poprzedzona sygnałami alarmowymi.
• Osobnik wysoce terytorialny – to kocia cecha ,która dominuje jego spojrzenie na otaczający świat i miejsce w którym przebywa. Im mniejsze terytorium tym zazdrośniej kot będzie go strzegł i bronił przed wszelkimi intruzami i tym mniej chętnie będzie chciał go dzielić zwłaszcza z innym , niespokrewnionym osobnikiem jego gatunku, gdy ten niespodziewanie się tam pojawi. Z niechęcią przyjmie też wszelkie zmiany w topografii swojego terytorium ( np. przemeblowanie , zastawienie dotychczasowych szlaków komunikacyjnych lub co gorsze przeprowadzka do nowego miejsca) oraz wszelkie inne zmiany także te nie dotyczące kociej populacji czyli np. pojawienie się lub zniknięcie ludzkiego współmieszkańca ( np. narodziny dziecka), psa czy chomika. Dodając do tego kocie umiłowanie rutyny i przewidywalności- o ile to możliwe nie fundujmy kotu zmian nawet jeżeli sami je lubimy. Pamiętajmy – to my mieszkamy na kocim terytorium a nie odwrotnie – tak widzi to kot i choć być może trudno nam to zaakceptować warto to wiedzieć.
• Zwierzę o dużej sprawności fizycznej i elastycznym systemie kostnym – przez większość życia kot zachowuje fizyczną sprawność a giętkość jego kręgosłupa i precyzja przemieszczania się zadziwiają. Niestety mit o kocie , który zawsze spada na cztery łapy powoduje ,że beztrosko pozwalamy kotu na pobyt w niezabezpieczonym oknie czy balkonie wierząc ,że on sobie przecież zawsze poradzi. Niestety tak nie jest i kot pozostawiony w takiej sytuacji prędzej czy później zapłaci na naszą niefrasobliwość życiem lub zdrowiem tracąc równowagę w pogoni za przelatująca pokusą- a przecież tak łatwo było temu zapobiec !
• Żyjący w elastycznym systemie socjalnym – KOT NIE JEST ZWIERZĘCIEM STADNYM i to go różni od psa i człowieka. Stąd dużo nieporozumień między człowiekiem a kotem i ludzkie pomysły ,że kot koniecznie powinien mieć kumpla , aby nie było mu smutno. Oczywiście koty potrafią tworzyć więzi społeczne – zarówno w obrębie swojego gatunku ( najczęściej matka i dzieci lub spokrewnione samice) jak i międzygatunkowe ( z człowiekiem , psem), ale wtedy , gdy same tego chcą lub potrzebują i na swoich warunkach. Na siłe nie zaprzyjaźnimy dwóch kotów – kolejny kot w domu postrzegany jest przez kota -rezydenta raczej jako rywal do zasobów niż potencjalny przyjaciel ( zdarzają się oczywiście wyjątki)
• Całkowicie mięsożerny– pożywienie kota składa się przede wszystkim z mięsa –prawidłowa kocia dieta zapewniająca zdrowie i dobrą kondycję powinna być bogata w białka i tłuszcze a dość uboga w węglowodany. Nasz kot nie zostanie wegetarianinem !
• Komunikacja chemiczna ma dla niego duże znaczenie– koty żyją w świecie zapachów dla nas zupełnie niezrozumiałym. Są wrażliwe na wiele bodźców , o których my nie mamy pojęcia, a dla kota znaczą wiele – mogą budzić jego przerażenie, złość czy ekscytacje. Często sami nieświadomie przynosimy do domu zapach, który zmienia zachowanie naszego kota a my nie rozumiemy co się dzieje. Choć nigdy nie znajdziemy się w zapachowym świecie odbieranym przez nosy naszych kotów warto wziąć pod uwagę tę ich cechę zanim zaczniemy oskarżać je o złośliwość.
• Niezależny, samotny łowca– w naturze koty polują samotnie na małe ofiary. Koty żyjące w domach także potrzebują samotności i osobności choć te, które wytworzyły więzi z człowiekiem potrzebują także bliskości z nim. Kot preferuje częste i krótsze kontakty – sam też wybiera ich intensywność, rodzaj i częstotliwość. Potrzebuje też czasu tylko dla siebie , który chętnie spędzi w zacisznej kryjówce, gdzie nikt go nie niepokoi np. na wysokiej półce.
• Ukrywający ból– kot dopóki może nie pokazuje choroby, ani słabości – to w naturze mogłoby go to kosztować życie. Niestety ta cecha powoduje, że także nasz domowy przyjaciel jest bardzo skryty w tym względzie. Wszelkie, nawet drobne odstępstwa od codziennej rutyny ( ilość snu, jedzenia ,picia, częstotliwość i charakteru wypróżnień, pielęgnacji sierści itp.)w zachowaniu kota powinny zwrócić naszą uwagę. Polecane jest także przeprowadzanie regularnych badań kociego zdrowia u lekarza weterynarii – u kotów powyżej 8 roku życia to już obowiązek !
• Wrażliwy i bardzo emocjonalny – kot reaguje na wiele bodźców wzrokowych, zapachowych czy akustycznych , które dla człowieka są w ogóle niezauważalne lub nieważne. Zapamiętuje także doświadczenia zwłaszcza te złe i potrafi je generalizować dlatego absolutnie wykluczone jest karanie kota !. Doceni natomiast delikatne i łagodne kontakty z ukochanym człowiekiem respektujące jego potrzeby.
• Adaptujący się do różnych warunków życia – to dobra wiadomość dla miłośników kotów – ta ich cecha pozwala nam ludziom dzielić życie z kotami i tworzyć szczęśliwe związki z nimi !