Ponieważ jesteśmy odpowiedzialni za to co oswoiliśmy,a jednocześnie nie jesteśmy w stanie zapewnić dobrego życia wszystkim szczeniętom i kociętom , jakie mogłyby się narodzić, naszym obowiązkiem jest kontrola rozrodu psów i kotów.
Najczęstszym i najbardziej polecanym sposobem, aby ograniczyć niekontrolowany przyrost naturalny jest kastracja .
Jednak mam wrażenie , że poza oczywistymi skutkami tego zabiegu pozbawiającego nasze zwierzęta możliwości rozrodu właściciele mają jeszcze inne oczekiwania z nim związane a dotyczące pozbycia się problemów z zachowaniem pupila. Jakże często słyszę: ” mój kot sika, gdzie popadnie, a przecież jest wykastrowany”, „moja kotka ciągle miauczy i domaga się uwagi a byłam przekonana, że po sterylizacji to przejdzie”, ”nasz pies jest nieposłuszny i agresywny więc chcemy go wykastrować bo to chyba pomoże ?”.
To oczywiste, że zabieg kastracji poprzez pozbawienie zwierzęcia organów  produkujących hormony płciowe wpływa na  zmiany w jego zachowaniu ,ale nie jest nigdy panaceum na wszystkie problemy z jakim właściciele mogą się spotkać u swoich czworonogów.

Kastracja powoduje, że :
• Zwierzę traci zdolność do rozrodu i  z tym związane, często uciążliwe dla właściciela i dla zwierzęcia specyficzne zachowania rujowe
• Znika lub znacząco maleje skłonność samców do znaczenia terytorium a w przypadku samic do zostawiania wonnych wizytówek informujących samców o rui
• U psów zanikają natarczywe zachowania kopulacyjne skierowane np. na części ciała właściciela czy przedmioty
• Może zmniejszyć się szczekliwość samców
• Zmniejsza się poziom agresji między samcami ( choć u samic może się zwiększyć agresja dominacyjna)
• U samców zmniejsza się chęć do włóczęgostwa i ucieczki w poszukiwaniu samic w rui

Nie należy jednak liczyć, że kastrując zwierzę rozwiążemy problem innych zaburzeń zachowania naszego psa czy kota  takich jak:
• Agresja o podłożu innym niż dominacja czy  rywalizacja o samicę ,a więc np. agresja względem człowieka
• Zachowania lękowe
• Brudzenie w domu  o  podłożu innym niż związane z behawiorem rujowym
• Zachowania niszczycielskie spowodowane lękiem czy brakiem odpowiedniej stymulacji
• Nadmierna wokalizacja, zachowania kompulsywno-obsesyjne i inne zaburzenia zachowania których przyczyną jest brak ruchu, nuda, przebywanie w mało urozmaiconym i niedostosowanym do potrzeb danego gatunku otoczeniu i brak uwagi z naszej strony

Kastracja nie zwolni nas także z obowiązku wychowania psa i zapewnienia mu odpowiedniej ilości stymulujących spacerów  i nie spowoduje także , że nasz kot stanie się szczęśliwy spędzając wiele godzin samotnie, zamknięty w niewielkim, mało urozmaiconym  mieszkaniu.
Jestem zwolennikiem kastracji i uważam ją za najskuteczniejsza formę kontroli rozrodu zwierząt towarzyszących . Przestrzegam jednak przed traktowaniem tego zabiegu jako pomocy w poradzeniu sobie ze wszystkimi problemami jakie możemy napotkać w obcowaniu z czworonogami. Namawiam za to do starania się o jak najlepsze poznanie i zaspokojenie psychiki i  potrzeb naszego pupila  , a w przypadku ,gdy widzimy ,że nie możemy sobie poradzić sobie sami z problemami związanymi z jego zachowaniem szukali jak najszybciej pomocy specjalisty zoopsychologa.